Bł. Petronilla z Troyes, dziewica II Zakonu (+ 1355).
Przyszła na świat w rodzinie hrabiowskiej Troyes we Francji. Jeszcze jako młoda dziewczyna otrzymała pozwolenie wstąpienia do klarysek w Provins. Tam wyróżniała się umiarkowaniem, pokorą, cierpliwością oraz umiłowaniem Chrystusa Eucharystycznego i Ukrzyżowanego. Swoje współsiostry budowała bardziej przykładem niż słowem. Dzięki niej klasztor klarysek w Provins promieniował apostolstwem oraz pomocą względem grzeszników, zniechęconych i potrzebujących.
By dać świadectwo całkowitej miłości do Chrystusa postanowiła we wszystkim i zawsze szukać tego co lepsze i doskonalsze.
Król Francji, Filip Piękny, w 1309 r. postanowił wybudować klasztor dla klarysek w Moncel koło Pont-ste-Maxence. Budowa jego troszkę się opóźniła z powodu śmierci króla. W 1336 r. przybyło tam 12 klarysek z Longchamp, z Paryża i z Provins. S. Petronilla został wybrana przeoryszą.
S. Petronilla jako przełożona była pokorna i delikatna względem współsióstr, a szczególnie względem chorych. Przeżywała również walki wewnętrzne, ciemną moc ducha i ataki szatańskie, którzy chcieli rzucić ją w objęcia rozpaczy.
Po 8-letniej posłudze jako przeorysza zrezygnowała z zarządu, aby lepiej przygotować się do śmierci i do spotkania z Chrystusem. Żyła jeszcze 11 lat życiem ukrytym i pokornym.
Zmarła 1 maja 1355 r.
Papież Pius IX dnia 11 maja 1854 r. potwierdził jej kult.
Panie, Ty nam dałeś bł. Petronillę za przewodnika i wzór na drodze do doskonałości, spraw, abyśmy zachowali pierwotnego ducha serafickiego, mądrze przez nią realizowanego i potwierdzonego przykładem jej świętego życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.