Św. Korneliusz Wican (+1572), męczennik i brat zakonny z Zakonu Braci Mniejszych.
Urodził się w Dorestat w pobliżu Utrechtu w Holandii. Jeszcze jako młody chłopiec wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w charakterze brata zakonnego. W klasztorach spełniał różne posługi. Wyróżniał się szczerą prostotą oraz radosnym i chętnym posłuszeństwem. Krąży o nim wiele anegdot i kwiatków.
W dniu śmierci z rozbrajającą prostotą wyznał: “Ja wierzę i wyznaję to wszystko, w co wierzy, wyznaje i nauczał mnie tyle razy mój ojciec gwardian. Za wiarę w Jezusa Chrystusa, w Kościół i biskupa rzymskiego gotów jestem przelać moją krew”.
W opisie świętych męczenników z Gorkum czytamy: “W oczekiwaniu na śmierć, którą mieli ponieść za wiarę katolicką, modląc się za siebie wzajemnie, polecali Bogu swój ostatni bój. Wzajemnie się zachęcali, każdy na swój, od Boga otrzymany sposób, wiedzą i wymową do wytrwałego zniesienia męczeństwa i śmierci, ukazując nadzieję osiągnięcia wkrótce królestwa niebieskiego i wiecznej nagrody. Potem zdzierając z nich odzienie obnażano wszystkich”.
Zginął powieszony w szopie 9 lipca 1572 r.
Pius IX kanonizował go 29 czerwca 1867 r.
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez ofiarę męczenników wznosisz swój Kościół, mistyczne Ciało Chrystusa, spraw, aby chwalebna męka św. Korneliusza Wican umocniła nas w Twej wierze. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.