Św. Józef Cafasso (1811 – 1860), kapłan III Zakonu.
Urodził się 15 stycznia 1811 r. w Castelnovo d´Asti (Włochy). Był mistrzem ks. Jana Bosko, kapłanem – modelem – przewodnikiem kleru turyńskiego, nazywa się go “perłą kleru włoskiego”.
Przyszedł na świat w rodzinie wiejskiej głęboko religijnej. Pragnął być kapłanem, a przez to rozumiał całkowite poświęcenie się Jezusowi dla dobra ludzi. W 1833 r. przyjął święcenia kapłańskie. Studia teologiczne kontynuował w Turynie, w kolegium założonym przez ks. Alojzego Guala. Potem sam w tymże kolegium wykładał teologię moralną. Józef był dobrym nauczycielem retoryki i teologii moralnej. Kroczył drogą idei św. Alfonsa Liguori. Stał się synem św. Franciszka wstępując w szeregi członków III Zakonu.
Był rektorem konwiktu w Turynie. Wiele godzin przebywał w konfesjonale. Przybywały do niego rzesze penitentów, wątpiących, prowokatorów i szyderców. W konfesjonale i podczas odwiedzin chorych dokonywało się wiele nawróceń.
Ponadto był kapelanem więziennym w Turynie. Uważany i postrzegany był jako “pogodny anioł”; dla wszystkich miał zawsze dobre słowo. Towarzyszył skazańcom podczas egzekucji. Z tego powodu obdarzono go tytułem “Święty skazańców” albo “Święty szubienic”.
Zmarł 23 czerwca 1860 r. mając 49 lat. Umierał spokojnie i pogodnie ten, który był mistrzem i dobroczyńcą, mądrym nauczycielem i ojcem duchownym, ojcowskim spowiednikiem oraz patronem więźniów i skazanych.
Pius XII kanonizował go 22 czerwca 1947 r.
Boże, Ty dla posługi ubogim i dla wychowania Twoich kapłanów udzieliłeś Twemu kapłanowi św. Józefowi ducha apostolskiego, spraw, abyśmy ożywieni tym samym zapałem miłowali tych, których on miłował i żyli jego wskazaniami, które nam przekazał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.