Św. Jan Maria Vianney (1786 – 1859), kapłan III Zakonu.
Przyszedł na świat 8 maja 1786 r. w Dardilly pod Lyonem jako syn Mateusza i Marii Beluze. Dezorganizacja wywołana rewolucją sprawiła, że I Komunię św. przyjął w ukryciu, a mając 17 lat nauczył się pisać. Proboszcz z Ecully uczył go łaciny. Następnie Jan wstąpił do seminarium, a po jego ukończeniu dnia 13 sierpnia 1815 r., po wielu przeżyciach i trudnościach, przyjął święcenia kapłańskie. 3 lata później został proboszczem w Ars, dokąd kapłani nie bardzo chcieli iść. Ks. Jan, będąc już członkiem III Zakonu św. Franciszka, oddając się surowej ascezie i wytrwałej modlitwie, rozpoczął swoje posługiwanie. Sprawuje Eucharystię, głosi bardzo proste i przystępne kazania i nauki oraz wiele godzin spędza w konfesjonale. Do Ars zaczynają napływać pielgrzymi, niektórzy osiadają tam na stałe, inni codziennie dojeżdżają z Lyonu. Ks. Jan Vianney spowiada do 300 osób dziennie. To wszystko poczęło wzbudzać krytyki i zastrzeżenia. Dwukrotnie potajemnie chciał opuścić Ars. Otrzymywał listy oszczercze i z pogróżkami. Nadto przeżywa skrajne oschłości duchowe, poczucie ogołocenia oraz napaści i pokusy szatańskie.
Wyniszczony ascezą i chorobami ks. Jan Vianney umiera w Ars 4 sierpnia 1859 r. Pius XI kanonizuje go 31 maja 1925 r., a 3 lata później ogłasza go patronem wszystkich proboszczów.
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty obdarzyłeś św. Jana Marię godną podziwu gorliwością apostolską, spraw, abyśmy za jego przykładem i wstawiennictwem przez chrześcijańską miłość zyskiwali dusze braci dla Ciebie i razem z nim osiągnęli wieczną chwałę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.