Bł. Gentilis z Matelica (1340), kapłan i męczennik I Zakonu.
Przyszedł na świat w Matelica w Marchii (Włochy) w szlacheckiej rodzinie Finiguerra. W młodości wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w Matelica. Pragnąc życia w samotności przybył do sanktuarium na La Verna. Przez wiele lat uświęcał to miejsce modlitwą, pokutą i kontemplacją Boga. Był również gwardianem. Następnie, jako misjonarz, udał się do Egiptu; zatrzymał się w Kairze celem przyswojenia j. arabskiego. Z Bożą pomocą nauczył się arabskiego i innych ościennych języków. Głosił Ewangelię w Egipcie, Azji Mniejszej, Armenii i w Persji. W Persji przybył do Erzerum, miasta całkowicie muzułmańskiego. Tu napotykał same przeszkody, a mimo tego nawrócił kilku do Chrystusa. Stąd udał się do Trebisonda. Przez wieki wierni w Trebisonda nazywali się “chrześcijanami Br. Gentilisa”. Pracował również w Krimea razem z innymi franciszkanami i dominikanami. Stamtąd powrócił do Persji i zatrzymał się w Salmestre w pobliżu Tabriz.
Tu katechizując grupę nowonawróconych został aresztowany i skazany na śmierć. Zginął przez ścięcie dnia 5 września 1340 r. w Tabriz.
Pius VI 2 lutego 1795 r. zezwolił na oficjum i Mszę św. ku jego czci.
Boże, Ty przez apostolskie trudy bł. Gentilisa, kapłana i męczennika, posiałeś ziarna wiary w Kościele, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy godnie i autentycznie żyli naszym chrześcijańskim powołaniem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.