Bł. Rajner z Sansepolcro, brat I Zakonu (+1304).
Przyszedł na świat w zacnej rodzinie Mariani w Arezzo. Już jako młodzieniec opuścił bogactwa tego świata i poświęcił się Bogu. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych, by żyć życiem ukrytym w Chrystusie dla Boga na wzór św. Franciszka z Asyżu. Nowicjat odbył w rodzinnym Arezzo. Do Zakonu wstąpił w charakterze brata zakonnego.
Usiłował naśladować Chrystusa w pokorze, ubóstwie, posłuszeństwie i cierpliwości. Był przyjacielem br. Messeusza jednego z umiłowanych uczniów św. Franciszka. Był propagatorem odpustu Porcjunkuli czyli “Przebaczenia asyskiego”. Zebrał dokładnie wszelkie świadectwa powstania, ogłoszenia oraz warunki i przywileje odpustu Porcjunkuli, opisał je i stwierdził publicznym aktem notarialnym.
Pałał szczególną miłością do dusz czyśćcowych. Starał się zyskać jak najwięcej odpustów, by ofiarować je za dusze czyśćcowe.
Ostatnią część swego życia spędził w Sansepolcro, w miejscowości, w której doznają czci relikwie św. Grobu jerozolimskiego. Żywił również szczególne nabożeństwo do Męki Pańskiej i Krzyża św.
Chciał żyć jak najdłużej, by pomagać bliźnim i duszom w czyśćcu.
Dnia 1 listopada, w święto Wszystkich Świętych, oddał Bogu swego ducha.
Pius VII dnia 18 grudnia 1802 r. zatwierdził jego kult.
Boże, Ty w bł. Rajnerze z Sansepolcro okazałeś znak Twojej miłości do małych i biednych, spraw, abyśmy żyli duchem chrztu św., przez który nazwałeś nas i rzeczywiście jesteśmy Twoimi dziećmi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.