Św. Leon z Centa (+1227), kapłan i męczennik I Zakonu.
Siedmiu Braci Mniejszych, gdy ministrem generalnym Zakonu był brat Eliasz, udało się na początku 1227 r. z Toskanii do Hiszpanii, aby następnie udać się do Maroka celem nawracania innowierców. Wśród tych siedmiu misjonarzy był o. Leon.
Na krótko zatrzymali się w Hiszpanii, a potem przybyli do Centa w Maroku. Było tam wielu kupców z Pizy, Genui i Marsylii. Mahometanie zabronili wszelkiej formy propagandy chrześcijańskiej.
W pierwszych dniach października 1227 r. zaczęli głosić Chrystusa na ulicach i placach Centa po łacinie i po włosku, bo nie znali arabskiego. Wszyscy zostali aresztowani. Zmuszano ich, aby wyrzekli się Chrystusa i przyjęli islam. Wszyscy jednomyślnie odrzucili tę propozycję. Zostali skazani na karę śmierci przez ścięcie.
Doczesne ich szczątki kupcy chrześcijańscy pogrzebali w Centa, a potem przywieziono je do różnych kościołów w Portugalii i Hiszpanii.
Leon X zatwierdził jego kult jako Świętego 22 stycznia 1516 r.
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś św. Leonowi, kapłanowi i męczennikowi, łaskę cierpienia dla Chrystusa i sprawiłeś, że nie wahał się umrzeć dla Ciebie; prosimy Cię, użycz i nam, słabym ludziom, Twojej Boskiej pomocy, abyśmy w życiu odważnie wyznawali Twoją wiarę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.