Niepokalane Poczęcie NMP

Niepokalane Poczęcie NMP

Kościół uroczyście ogłosił prawdę o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny. “Na cześć Świętej i Nierozdzielnej Trójcy, dla uhonorowania i przyozdobienia Dziewicy Bogarodzicy, dla wywyższenia wiary katolickiej i powiększenia religii chrześcijańskiej, powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, błogosławionych apostołów Piotra i Pawła oraz naszą oświadczamy, orzekamy i określamy, że nauka utrzymująca, iż najbardziej błogosławiona Dziewica Maryja w pierwszym momencie swego poczęcia za szczególną łaską i przywilejem wszechmocnego Boga, z uwagi na zasługi Chrystusa Jezusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została ustrzeżona wolną od wszelkiej zmazy winy pierworodnej, jest objawiona przez Boga i stąd wszyscy wierni mają w nią wierzyć w sposób mocny i stały” (Pius IX, Bulla “Ineffabilis Deus” z 8.XII.1854 r.).

Św. Maksymilian M. Kolbe był wielkim czcicielem i propagatorem kultu Maryi Niepokalanej.

Z pism św. Maksymiliana Marii Kolbego (Św. M. M. Kolbe, Wybór pism, Warszawa 1973, nr 362)

Dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza

“Kim jesteś, o Pani? Kim jesteś, o Niepokalana? Nie mogę zgłębić, co to jest być stworzeniem Bożym. Już przechodzi me siły zrozumieć, co znaczy być przybranym dzieckiem Bożym.

A Ty, o Niepokalana, kim jesteś? Nie tylko stworzeniem, nie tylko dzieckiem przybranym, ale Matką Bożą i to nie przybraną tylko Matką, ale rzeczywistą Bożą Matką.

I to jest nie tylko przypuszczenie, prawdopodobieństwo, ale pewność zupełna, dogmat wiary.

A czy jeszcze jesteś Bożą Matką? Tytuł matki się nie zmienia. Na wieki Bóg będzie Ci mówił :”Matko moja”. Dawca czwartego przykazania czcił Cię będzie na wieki, zawsze. Kim jesteś, o Boża?

I lubował się On, Bóg wcielony, w nazywaniu siebie Synem Człowieczym. Lecz ludzie tego nie zrozumieli. I dziś jakże mało dusz i jak niedoskonale jeszcze pojmuje.

Dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza.

Uwielbiam Cię, o Ojcze nasz w niebie, za to, żeś w Jej przeczystym łonie Syna swego Jednorodzonego złożył. Uwielbiam Cię, o Synu Boży, żeś do Jej przeczystego łona wstąpić raczył i prawdziwym, rzeczywistym Jej Synem się stał. Uwielbiam Cię, o Duchu Przenajświętszy, żeś w Jej nieskalanym łonie Ciało Syna Bożego uformować raczył. Uwielbiam Cię, o Trójco Przenajświętsza, o Boże w Trójcy Świętej jedyny, za tak Boskie wyniesienie Niepokalanej.

I nie będę ustawał, codziennie po przebudzeniu się ze snu, najpokorniej z czołem o ziemię uwielbiać Cię, Boże Trójco, mówiąc trzykrotnie: “Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieku wieków. Amen”.

Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.

Dozwól, bym własnym kosztem Cię chwalił. Dozwól bym dla Ciebie i tylko dla Ciebie żył, pracował, cierpiał, wyniszczył się i umarł. Dozwól, bym do Ciebie cały świat przywiódł. Dozwól, bym się przyczynił do jeszcze większego, do jak największego wyniesienia Ciebie. Dozwól, bym Ci przyniósł taką chwilę, jakiej jeszcze nikt Ci nie przyniósł. Dozwól, by inni mnie w gorliwości o wywyższenie Ciebie prześcigali, a ja ich, tak by w szlachetnym współzawodnictwie chwała Twoja wzrastała coraz głębiej, coraz szybciej, coraz potężniej, tak jak tego pragnie Ten, który Cię tak niewysłowienie ponad wszystkie istoty wyniósł.

W Tobie jednej bez porównania bardziej uwielbiony stał się Bóg niż we wszystkich Świętych swoich.

Dla Ciebie stworzył Bóg świat. Dla Ciebie i mnie też Bóg do bytu powołał. Skądże mi to szczęście?

O dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza.”

Poświęcenie Zakonu Serafickiego Najśw. Maryi Pannie Niepokalanej Patronce Zakonu

Dziewico Niepokalana, Matko i Patronko Zakonu Braci Mniejszych, wejrzyj łaskawie na nas klęczących przed Twym Synem w Najśw. Sakramencie (przed Twoim obliczem). Dzisiaj całym sercem ponawiamy swą wolę służenia Bogu i bliźnim w świętym Kościele Chrystusowym.

Powtarzamy za Serafickim Ojcem świętym Franciszkiem nasz akt oddania i wyrażamy szczere postanowienie naśladowania Ciebie, Maryjo, we wszystkim. Pragniemy pracować do pomnożenia chwały Bożej i zbawienia naszych bliźnich.

Przychodzimy do Ciebie jak do matki najlepszej i pokornie prosimy o wstawiennictwo, aby wszystkie nasze prace, pokuty i modlitwy służyły jedynie rozszerzeniu Królestwa Twego Syna Jezusa Chrystusa. Przyjmij w naszym akcie oddania także wszystkich naszych współbraci kapłanów, misjonarzy, całą rodzinę franciszkańską i wszystkich, którzy wstępują na drogę doskonałego naśladowania  Jezusa Chrystusa za wzorem św. Franciszka.

Niech Twój przykład życia rozpali nasze serca miłością ku naszym bliźnim, pomnoży naszą wiarę i nadzieję. Niechaj przykład Twego posłuszeństwa zachęci nas do wiernego wypełniania prawa Bożego i Kościoła.

Wyproś nam liczne i święte powołania, aby Kościół wzrastał liczebnie i ubogacał się zasługami.

Prosimy Cię, Matko Niepokalana, byśmy wiernie trwali w naszym powołaniu, zachowując śluby ubóstwa, posłuszeństwa i czystości i wiedli życie pełne prostoty, pokory i braterskiej miłości.

Święta Maryjo, matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.