W poniedziałek, 1 października 2018, został zainaugurowany 122. rok działalności Wyższego Seminarium Duchownego Braci Mniejszych we Wrocławiu – Karłowicach.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą świętą o godzinie 9:00 w miejscowym kościele pw. św. Antoniego z Padwy, której przewodniczył i homilię wygłosił o. dr Alan Brzyski, minister prowincjalny. W koncelebrze stanęło wielu kapłanów, w tym przedstawiciele zaprzyjaźnionych uczelni, z prorektorem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu o. prof. dr hab. Jerzym Tupikowskim CMF na czele, profesorowe seminaryjni, wychowawcy oraz goście. Eucharystia była okazją do składania sobie życzeń światła Ducha Świętego w nadchodzącym nowym roku akademickim, ale także dziękowania za dotychczasowy trud formacji duchowej i intelektualnej, zarówno po stronie formatorów, jak i formowanych. W słowie Bożym ojciec Prowincjał wyszedł od starożytnej maksymy do ut des (daję, abyś i ty dał), przekonując, że wyraża ona głęboko niechrześcijańską postawę i przeciwstawiając ją ofiarnemu życiu chrześcijan, którzy na wzór biblijnego Hioba potrafią przeciwstawić się przekształcania relacji człowieka z Bogiem oraz relacji międzyludzkich w formę handlu. Hiob uznał Boga za bardziej godnego wiary, niż swoje serce. Refleksję tą kaznodzieja połączył z uwagą, iż życie chrześcijańskie czerpie wiele z pełnej ufności postawy małego dziecka, które zawsze jest skore do wyciągania dłoni ku troszczącym się o nie rodzicom. Podobnie chrześcijanie nie powinni rezygnować z zawierzenia czułej opiece Boga, dla którego los człowieka jest zawsze w centrum uwagi.
Po liturgii uczestnicy uroczystości inauguracyjnej udali się do auli seminaryjnej, gdzie miała miejsce akademia inauguracyjna. O godzinie 10:30 przywitał wszystkich zaproszonych gości o. dr Wawrzyniec Wojtyra, rektor wrocławskiego WSD Franciszkanów. Po wstępnej refleksji nad dorobkiem intelektualnym Romano Guardiniego, który patronował uroczystości, Jego Magnificencja ogłosił rok akademicki 2018 / 2019 za otwarty i zaprosił do przedstawienia sprawozdania za rok miniony o. dr Dominika Banasia, wicerektora seminarium. Sprawozdanie prezentowało owoce rocznej pracy naukowo-dydaktycznej w seminaryjnych murach, jak również kierunki rozwoju naukowego całej prowincji zakonnej św. Jadwigi Śląskiej. Punktem kulminacyjnym akademii był akt immatrykulacji braci rozpoczynających pierwszy rok studiów w seminarium, a także przyznanie im indeksów akademickich przez promotora ds. studenckich PWT, o. prof. dr hab. Jerzego Tupikowskiego CMF, który przy tej sposobności wygłosił do studentów słowo zachęty.
Wreszcie nastąpił oczekiwany wykład inauguracyjny, który w tym roku wygłosił ks. dr hab. Andrzej Kobyliński z UKSW w Warszawie, specjalista w zakresie badań na dorobkiem naukowym Romano Guardiniego. Wykład pod tytułem: Prawda posiada czystą i cichą moc wygłoszony w 50-tą rocznice śmierci Romano Guardiniego referował istotę myśli niemieckiego teologa, czyli refleksję nad egzystencją człowieka u schyłku czasów ponowożytnych. W tym kontekście prelegent przedstawił kilka obszarów, w których myśl teologiczna Guardiniego pozostaje wciąż wysoce aktualna. Pojawiły się tu nawiązania do kwestii ojczyzny w czasie, czyli moralnej konieczności akceptacji czasów, w których przyszło nam żyć. Wybrzmiała także zachęta do utrwalania światopoglądu katolickiego, jako zapory przed dekonfesjonalizacją chrześcijaństwa. Nadto słuchacze poznali kulisy sporu intelektualnego, który Guardini toczył z Kantem o ideę autonomii moralności. Innymi obszarami wyeksponowanymi przez prof. Kobylińskiego była liturgia, wychowania i kultura, których ujęcie w myśli Guardiniego mogłoby być z powodzeniem przetransponowane do współczesnych czasów. Ksiądz profesor zakończył wykład przywołaniem definicji wdzięczności u niemieckiego teologa, którą ten nazywał sentencjonalnie pamięcią serca.
Na zakończenie słowo do zgromadzonych skierował o. dr Alan Brzyski, minister prowincjalny, który przypomniał, że formacja seminaryjna to nie tylko formacja intelektualna, ale to przede wszystkim formacja do kochania Boga i drugiego człowieka.
Spotkanie zakończyło się odśpiewanie radosnego Gaudeamus igitur, po czym uczestnicy udali się na posiłek do klasztornego refektarza.
