Święto Młodzieży – rekolekcje dla młodych ludzi organizowane przez duszpasterzy z Góry Świętej Anny – w tym roku obchodziło swój jubileusz.
Co roku, począwszy od 1997 roku, w Domu Pielgrzyma (a także przed nim) spotyka się wiele osób, by w gronie rówieśników i franciszkanów przeżyć pięć dni wypełnionych wspólną modlitwą, konferencjami, spotkaniami z gośćmi, koncertami, a przede wszystkim bardzo głębokimi rozmowami. To już było XXV Święto Młodzieży. Mimo ograniczeń związanych z pandemią tegoroczna edycja rekolekcji się odbyła, bo chcieliśmy uczcić to, że już ćwierć wieku na Górze ufnej modlitwy gromadzi się tyle młodych. Także hasło ŚM – Magnificat – nawiązywało do wdzięczności Bogu za ten czas. To właśnie za przykładem Maryi chcieliśmy uwielbić Pana za wszystkie te rzeczy, których dokonał podczas poprzednich edycji. Tegoroczne Święto Młodzieży miało miejsce w środku Domu Pielgrzyma, a to wszystko z racji tego, że w spotkaniu mogło wziąć udział tylko nieco ponad 200 osób. Jednak dla tych, którzy pozostali w domach, zostały przygotowane transmisje najważniejszych wydarzeń.
Program Święta Młodzieży był bardzo podobny do tego z lat ubiegłych. Nie mogło oczywiście zabraknąć czasu na modlitwę. Najważniejszym punktem w ciągu dnia była Eucharystia koncelebrowana przez wielu kapłanów – swoją obecnością zaszczycili nas między innymi biskup opolski Andrzej Czaja, prowincjał o. Alan Brzyski czy gwardian annogórskiego klasztoru o. Jonasz Pyka. Tegoroczne kazania pochylały się nad tematem Eucharystii i jej godnego przeżycia. Dzień rozpoczynaliśmy wspólnym odmówieniem jutrzni, a kończyliśmy go wieczornymi nabożeństwami poświęconymi w znacznej mierze Matce Bożej. Tradycyjnie uczestniczyliśmy też w nabożeństwie uwielbieniowym, franciszkańskim czy prowadzonym przez Rodzinę Młodzieży Franciszkańskiej. Gromadziliśmy się na modlitwie Koronką do Bożego Miłosierdzia czy też obchodach kalwaryjskich połączonymi z rozważaniem Drogi Krzyżowej. Poza tym, w kaplicy Domu Pielgrzyma przez cały czas był wystawiony Najświętszy Sakrament, więc każdy miał okazję także do indywidualnej modlitwy.
Czas Święta Młodzieży to także czas słuchania, a okazji do tego było sporo, zwłaszcza podczas konferencji i spotkań z gośćmi. Tematy konferencji były zaczerpnięte z Pisma Świętego i dotyczyły scen z życia Maryi. Wśród konferencjonistów znaleźli się o. Dawid Zmuda, o. Roch Dudek, o. Wiktor Lata, o. Cherubin Żyłka, dk. Francesco Baldelli czy tegoroczny neoprezbiter o. Nikodem Lach. Uczestnicy mogli dowiedzieć się, jak czerpać przykład z Maryi w XXI wieku, rozwiązywać konflikt pokoleń i nauczyć poddawać się woli Bożej. Święto Młodzieży nie obyłoby się bez zaproszonych gości. W tym roku odwiedzili nas państwo Monika i Marcin Gomułkowie wraz z dziećmi, którzy opowiedzieli nam o swojej drodze do małżeństwa i o tym, jak żyją Ewangelią w rodzinie. Wśród gości znalazł się także o. Łukasz Buksa, który nawiązał do problemów młodzieży związanych ze światem wirtualnym, a także pan Kacper „Kacu” Gudzikowski dzielący się świadectwem swojego nawrócenia, powstania z grzesznego życia i miłości do hip-hopu.
Duch młodości potrzebuje także zabawy. Wiedzą o tym organizatorzy – o .Kamil Tymecki i o. Bazyli Baucza, którzy zaoferowali młodzieży aż cztery koncerty. Artystami śpiewającymi na scenie Święta Młodzieży był o. Łukasz Buksa, Magda Anioł i tradycyjnie schola Święta Młodzieży oraz zespół Podzamek Boys, cieszący się co roku największym zainteresowaniem. Ponadto, w przerwach uczestnicy mogli wziąć udział w tzw. Kółkach dwóch, na których mieli wyśmienitą okazję do tańca i integracji.
Święto Młodzieży trwało w tym roku krócej, bowiem zakończyło się już w piątek po południu. Ostatnim punktem rekolekcji była Eucharystia pod przewodnictwem prowincjała o. Alana, sprawowana w Bazylice św. Anny. Po statystykach i podziękowaniach przyszedł czas na oficjalne zakończenie Święta Młodzieży, zaproszenie na następne i wyczekiwaną przez wszystkich piosenkę „Jak dobrze jest mieć przyjaciół”. Mamy nadzieję, że znajomości, które zostały zawarte podczas tych kilku dni, będą motywacją do tego, by jak najczęściej wracać na Górę św. Anny. Wierzymy, że doświadczenie wspólnoty i bezproblemowej możliwości dzielenia się wiarą z rówieśnikami będzie zachętą do tego, by młodzi także po powrocie w swoich środowiskach pamiętali o Panu Jezusie i, naśladując Maryję, wielbili Boga. Chcemy, by słowa Magnificat były zawsze obecne w ich sercu i na języku.