Kaplica przy Wieczerniku
Ad Coenaculum
Wśród miejsc, w których rozgrywała się historia naszego zbawienia, niewątpliwie najświętsze jest miejsce śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, oraz miejsce w którym Jezus ustanowił żywą pamiątkę swej śmierci, ustanowił sakrament, poprzez który nadal jest żywy i obecny w swoim Kościele.
Wieczernik. Po wycofaniu się rycerzy krzyżowych sala Wieczernika była opuszczona i popadała w ruinę. Król Neapolu Robert wykupił obiekt i przekazał synom św. Franciszka. Przy historycznej sali Wieczernika od roku 1335 franciszkanie mieli główny klasztor w Ziemi Św. aż do roku 1551 kiedy to zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru i sanktuarium Wieczernika.
Wszyscy ubolewają, że w świętym Wieczerniku nie można dzisiaj sprawować Eucharystii, nie można sprawować tego sakramentu, który w tym miejscu został ustanowiony. Jedynie Ojciec Święty 23 marca roku Jubileuszowego mógł celebrować bezkrwawą Ofiarę Chrystusa w Wieczerniku. Pielgrzymi nie mogą w historycznej „sali na górze” (Mk 14,15) uobecniać tej pamiątki Ciała i Krwi, którą Jezus nam zostawił. Jesteśmy bezradni wobec wielkiej polityki, która posługuje się przemocą.
Chcieli temu zaradzić franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej. W roku 1936 wykupili posesję graniczącą z Wieczernikiem. Zabudowania znajdujące się na tej posesji przebudowali, urządzili i przygotowali kaplicę, żeby w tej kaplicy można było sprawować Eucharystię. Bez ograniczeń status quo można dzisiaj celebrować pamiątki ustanowione w Wieczerniku, w kaplicy, którą zwykle nazywa się „Przy Wieczerniku” (Ad Coenaculum). Jednocześnie z kaplicą powstał klasztor. I tutaj znów zamieszkali franciszkanie, którzy strzegą kaplicy „Przy Wieczerniku”.
Jest to tym bardziej ważne i drogie miejsce dla franciszkanów, bo przecież w Ziemi Św. pierwsza i najważniejsza siedziba, to miejsce przy Wieczerniku. Po dziś dzień kustosz Ziemi Świętej, główny przełożony całej Kustodii Ziemi Świętej ma tytuł honorowy Gwardiana Syjonu, czyli gwardiana klasztoru przy Wieczerniku.
W Starym Testamencie Syjon – to była góra, na której była świątynia, wzgórze z przybytkiem i całym kompleksem świątyni Jerozolimskiej. Jednak po wiekach, kiedy w 70 r. po Chr. Jerozolima została zburzona a wyznawcy judaizmu rozproszeni, widocznie nazwa poszła w zapomnienie i Syjonem zaczęto nazywać to miejsce, które dla chrześcijan było ważne, miejsce gdzie Jezus ustanowił Eucharystię. To Wieczernik stał się nowym Syjonem, Syjonem chrześcijańskim. I tak jest po dzisiejszy dzień, Syjon w Jerozolimie to jest to wzgórze, na którym jest Wieczernik, sanktuarium Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, a na zboczach Syjonu jest sanktuarium św. Piotra „tam gdzie kogut zapiał”.
Kaplica „Przy Wieczerniku” przyciąga i dzisiaj pielgrzymów, którzy chcą w skupieniu się pomodlić, w skupieniu zamyślić się nad tajemnicą Eucharystii i nad tymi wszystkimi wielkimi wydarzeniami, które miały miejsce w Wieczerniku: modlitwa arcykapłańska Jezusa (J 17), ustanowienie sakramentu kapłaństwa (Łk 22,19; 1 Kor 11,24-25), objawienie się Jezusa zmartwychwstałego (J 20,19-29), jednomyślne trwanie na modlitwie apostołów z Maryją Matką Jezusa (Dz 1,13-14) czy wreszcie Zesłanie Ducha Świętego (Dz 2,1-4).
Do właściwego historycznego Wieczernika przychodzą turyści, przychodzą pielgrzymi, różne grupy, przewodnicy tłumaczą na głos historię tego miejsca. Niewiele tam jest atmosfery sprzyjającej skupieniu, modlitwie. Czasem pielgrzymi odczytują fragment Ewangelii, chwilę zamyślą się nad tym miejscem, a Eucharystię idą sprawować do kaplicy „Przy Wieczerniku”. Kaplica kilka lat temu przeszła gruntowny remont. Otrzymała nowy wystrój, gustowne okna, a przede wszystkim rzucają się w oczy rzeźby w brązie, które przedstawiają Ostatnią Wieczerzę. Cała scena stanowi tło dla ołtarza. Rzeźba jest autorstwa franciszkanina z Rzymu Andrea Martini. Apostołowie są w tej rzeźbie zgromadzeni wokół stołu, a tabernakulum jest umiejscowione w wyprostowanej postaci Jezusa, w samym Jego Sercu. Rzeźby w Wieczerniku przypominają jeszcze jedną tajemnicę. Zaraz obok zakrystii stoi statua Matki Najświętszej. Przez tę statuę artysta wyraża prawdę, że Maryja w Wieczerniku odegrała również ważną rolę. Kiedy apostołowie zgromadzeni w Wieczerniku przygotowywali się na przyjęcie Ducha Świętego, trwali na modlitwie razem z Maryją, Matką Jezusa (Dz 1,14). To Ona jest nie tylko obecna w tym momencie, kiedy zstępuje Duch Święty i tworzy się Kościół; ale Ona na sposób macierzyński współtworzy ten Kościół tak jak go współtworzyła stojąc pod krzyżem.
Kaplica „Przy Wieczerniku” mimo, że blisko starego miasta, w centrum gwarnej dzielnicy, miejsce to sprzyja skupieniu i modlitwie. A po Eucharystii niewielki ogród klasztoru franciszkanów zaprasza do chwili odpoczynku, chwili relaksu i refleksji.