Obraz autorstwa gpointstudio na Freepik

Adwent, msze święte roratnie, rekolekcje adwentowe, spowiedź przedświąteczna, porządki w domu i we własnym sumieniu, wszystko po to, aby Święta Bożego Narodzenia przeżyć „z Bogiem”. Ewangelie mówią, że ma się narodzić Emanuel, a słowo Emanuel znaczy „Bóg z nami” (Mt 1,23), czyli Pan Bóg jako pierwszy był „Bogiem z nami”. Bóg pierwszy był Emanuelem – „Bogiem z nami”. 

A zaczęło się to wszystko w czasach Achaza (741-725 przed Chr.), króla Judy, państwa południowego. Achaz objął władzę w czasach złudnego pokoju, a dobrobyt spowodował upadek życia religijnego. Zanikła prosta, pełna wiary obyczajowość, zbytek deprawował serca. Bóg Jahwe nie był już królem i jedynym Panem Izraela. Miejsce prawdziwej wiary zajęły zwyczaje pogańskie. 

Prorok Izajasz widział zło i podjął z nim walkę, jednak jego napomnienia nie odnosiły skutku. A kiedy zagrażało niebezpieczeństwo inwazji ze strony Asyrii, Izrael (państwo północne, nazywane też w tym kontekście Efraimem) zawarło koalicję z Syrią przeciwko Asyrii. Do tej koalicji nie przystąpił król Achaz – wolał sprzymierzyć się z wrogim królem Asyrii Tiglat Pileserem III. Ten związek wprawdzie zapobiegł inwazji, ale doprowadził do całkowitego – gospodarczego i religijnego – uzależnienia od Asyrii. Księgi biblijne negatywnie oceniają króla Achaza. 

Prorok Izajasz w swych napomnieniach kieruje się do króla Achaza i zapowiada, że Bóg mimo wszystko was uratuje, tylko zaufaj, tylko uwierz, tylko proś o znak! Nie pokładaj nadziei we wrogiej Asyrii tylko w Bogu! W tym miejscu „znak” ma przede wszystkim wzbudzić wiarę Achaza, ma go zapewnić o opiece Bożej, a tym samym ułatwić decyzję zgodną z planami Bożymi. 

Achaz pełen pychy – trudno powiedzieć, czy było to zniecierpliwienie, niewiara, czy brak odwagi – odpowiada, że nie chce prosić i wystawiać Boga na próbę. Izajasz odpowiada, że Bóg sam da wam znak niezwykły. Otóż Panna, która pocznie i porodzi syna, porodzi Emanuela. Tego, który jest „Bogiem z nami” (Iz 7,10-14). 

Emanuel (w brzmieniu greckim) to imię symboliczne. W wersji hebrajskiej (Immanuel) znaczy dokładnie: „Bóg (jest) z nami”. Imię to wskazywało na obecność Boga w narodzie, było znakiem Jego opieki nad dziedzictwem Dawidowym. Nabiera zatem cech mesjańskich i zbawczych. W historii Izraela żadna historyczna postać nie nosi tego imienia, przysługuje ono tylko Bogu. Juda, jako „ziemia Emanuela” (Iz 8,8), należy do Boga i jest Jego własnością. 

Zapowiedź Izajasza spełniła się – jak wiemy – w momencie historycznym, w momencie przyjścia Jezusa Chrystusa na ziemię. On był „Bogiem z nami” przez to, że stał się człowiekiem i był w pełni z nami. To wydarzenie będziemy obchodzić uroczyście w Boże Narodzenie, ale pamiętajmy, że Pan Bóg jest z nami nie tylko w historii, ale również tu i teraz.