Św. Piotr, kapłan I Zakonu, męczennik (+ 1220).
Berard, Piotr, Akkurzjusz, Adiut i Otton to pierwsi misjonarze wysłani przez św. Franciszka do ziemi Saracenów. Przybywszy do Hiszpanii poczęli głosić Chrystusa w meczetach. Pochwyceni zostali przyprowadzeni do sułtana, a następnie wsadzeni do więzienia i przewiezieni do Maroka z zakazem głoszenia imienia Chrystusa. Mimo tego odważnie głosili Ewangelię. Z tego powodu byli torturowani, a dnia 16 stycznia 1220 r. wszyscy zostali ścięci.
“Kronika Ministrów Generalnych Zakonu Braci Mniejszych” w ten oto sposób opisuje ich mękę:
“Św. Franciszek, zgodnie z wolą Bożą, wysłał sześciu najgorliwszych braci do Maroka, aby wytrwale głosili wiarę katolicką niewiernym. W drodze, na terenie królestwa Aragonii, poważnie zachorował brat Witalis. Gdy choroba się przedłużała, polecił pozostałym pięciu braciom spełnić nakaz Boży i św. Franciszka i samym udać się do Maroka. Nie chciał bowiem, aby jego choroba była przeszkodą dla sprawy Bożej. Święci bracia posłuszni rozkazowi, pozostawili tam brata Witalisa, sami zaś udali się do Koimbry, a następnie zmieniwszy ubiór, aby nie dać się rozpoznać, przybyli do Sewilli, która w tym czasie była we władaniu Saracenów.
Pewnego dnia w gorliwości ducha podeszli bez przewodnika aż do głównego meczetu czyli muzułmańskiego domu modlitwy. Kiedy usiłowali do niego wejść, oburzeni Saraceni, przy pomocy okrzyków, popychania i bicia, nie chcieli ich żadną miarą wpuścić do wnętrza świątyni. Wtedy podeszli do bramy pałacu i przedstawili się jako posłowie przysłani do władcy przez Króla królów, Pana Jezusa Chrystusa. Stanąwszy przed władcą usiłowali go przekonać o prawdziwości wiary katolickiej, a następnie nakłaniali go do przyjęcia chrztu. Na to władca zapłonął niesamowitym gniewem i kazał ich ściąć. Lecz później, za radą starszyzny, odesłał ich do Maroka, tak jak sobie tego życzyli”.
Papież Sykstus IV dnia 7 sierpnia 1481 r. zatwierdził jego kult jako świętego.
Boże, krew męczenników stała się nasieniem nowych chrześcijan, spraw, aby mistyczne pole Kościoła zroszone ofiarą św. Piotra i jego współbraci, wydało wspaniałe owoce dla chwały Twego Imienia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.