Święty na dziś – 11 lutego

Bł. Klara z Rimini, wdowa II Zakonu (1260 – 1326).

Klara urodziła się w Rimini w 1260 r. w rodzinie wyniosłej i światowej. Po śmierci matki ojciec poślubił bogatą wdowę, która miała syna. Aby zaciślić więzy pomiędzy dwoma rodzinami, Klarę wydano za syna wdowy. Jej małżonek uwikłał się w spory polityczne i zginął. Podobny los spotkał ojca Klary. Ból po stracie drogich osób minął szybko. Klara była jeszcze młoda, piękna, bogata i podziwiana. Wiodła życie beztroskie i lekkomyślne. Drugi raz wyszła za mąż, ale nie miała dzieci. Czuła się wolną. Taki styl życia wiodła do 34 roku. Potem zmieniła się i to bardzo. Pewnego dnia wstąpiła do kościoła franciszkańskiego, w którym usłyszała głos, aby pobożnie i uważnie odmówiła “Ojcze nasz” i “Zdrowaś Maryja” (od pewnego czasu wcale się nie modliła). Odmawiając tę modlitwę poczuła jak przenika ją ból z powodu popełnionych grzechów, a następnie jakaś radość napełniła ją. To ją przeraziło. Natychmiast skończyła z dotychczasowym sposobem życia, zerwała z przyjaciółkami i z przyjemnościami.

Jej małżonek nie mało był zdziwiony i zaskoczony ty, co się z nią stało. Poprosiła go, aby mogła oddalić się od niego i oddać się pokucie i nawróceniu na osobności. Mąż zrozumiał ją i przystał na jej prośbę.

Klara stała się surową i pokorną pokutnicą, szczególnie po śmierci drugiego męża. Przywdziała szare ubranie z włosiennicą. Bardzo umartwiała swoje ciało, mało jadła. Jej prawdziwym pokarmem była modlitwa i Eucharystia. Miała ekstazy i objawienia. Następnie udała się do Urbino, gdzie schronił się jej brat poważnie chory. Tam nazywano ją aniołem miłosierdzia chorych, biednych i uwięzionych. Powróciwszy do Rimini wraz z dwunastoma towarzyszami założyła klasztor i złożyła profesję według Reguły św. Klary. Był to rok 1306. Tam przebywała aż do śmierci, która nastąpiła w 1326.

Pius VI 22 grudnia 1784 r. potwierdził kult jako Błogosławionej.

Boże, Ty nie chcesz śmierci grzesznika, lecz jego nawrócenia, jak wezwałeś bł. Klarę z Rimini z drogi zatracenia na drogę zbawienia, spraw, abyśmy uwolnieni z więzów grzechu całkowicie poświęcili się Twej służbie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.