Bł. Innocenty z Berzo, kapłan I Zakonu – kapucyn (1844 – 1890).
Urodził się 19 marca 1844 r. w Niardo (Val Camonica) jako syn Piotra Salvinoniego i Franciszki Poli. Na chrzcie nadano mu imię Jan. Wnet umarł jego ojciec. Nauki pobierał w kolegium w Lovere. Następnie wstąpił do seminarium w Breseii, gdzie 2 czerwca 1867 r. przyjął święcenia kapłańskie. W Cevo był wikarym i już wtedy ujmował wszystkich swymi duszpasterskimi zaletami: godzinami przebywał w konfesjonale, miłość względem biednych, odwiedziny chorych, dobry i pokorny kaznodzieja. Był krótko wicerektorem seminarium w Breseii, a następnie proboszczem w rodzinnym Berzo. W 1874 r. przywdział habit kapucyński przyjmując imię: O. Innocenty.
Pełnił posługę wicemagistra nowicjatu, a od 1880 r. pracował w Mediolanie w redakcji “Annali Francescani”. Równocześnie oddziaływał na otoczenie swoim kontemplatywnym skupieniem, długimi modlitwami, umartwieniem, spełnianiem różnych posług w klasztorze, kwestowaniem od drzwi do drzwi. Głosił rekolekcje współbraciom. Szedł z pomocą do każdego i dla każdego miał dobre i budujące słowo.
Umarł 3 marca 1890 r. w klasztorze w Bergano. Bóg wezwał go jako sługę dobrego i wiernego żyjącego w pokorze i ubóstwie. Na prośbę mieszkańców pochowany został w Berzo. Pozostawił po sobie “Dzienniki” – wybrane wypowiedzi świętych, którymi posilał swego ducha.
Dnia 12 listopada 1961 r. papież Jan XXIII beatyfikował go.
Boże, Ty dla chwały Twego imienia i zbudowania braci, udzieliłeś kapłanowi bł. Innocentemu Twojego ducha rady i pobożności, udziel nam światła dla poznania naszego posłannictwa oraz siły do wypełnienia go. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.