Bł. Jeremiasz z Wołoszczy, brat – kapucyn I Zakonu (1556 – 1625).
Jan Kostist urodził się 29 czerwca 1556 r. w Tzazo (Trotustal), małej miejscowości wołoskiej w Rumunii. Przez matkę, włoszkę, Małgorzatę Barbato, która mówiła mu, że w Italii “błogosławionej ziemi, wszyscy mieszkańcy są dobrymi chrześcijanami a wszyscy zakonnicy świętymi” przybył do Bari. Tu przeżył gorzkie rozczarowanie, bo zetknął się ze złodziejami, pijakami i z przekleństwami. Zamierzał powrócić do rodzinnych stron, ale poradzono mu, aby udał się do Neapolu. Było to w Wielkim Poście 1578 r. Był to okres pokuty, kościoły przepełnione wiernymi, liczne religijne procesje, ludzie uważnie słuchający Słowa Bożego. Wówczas powtórzył słowa matki: “Tak, tu są dobrzy chrześcijanie. Tu muszą być także święci zakonnicy, o których mówiła mi moja mama”. Wszedłszy do kościoła kapucynów, ujrzał braci pobożnie przeżywających św. liturgię i tak się tym wzruszył, że powiedział: “Będę jednym z nich”.
Poprosił o. Urbana z Giffoni, ministra prowincjalengo, o przyjęcie do Zakonu i rozpoczęcie nowicjatu. Prośba jego została przyjęta. Było to w 1578 r. W zakonie zmienił imię na brata Jeremiasza. Po nowicjacie pełnił posługę kucharza, zakrystiana, ogrodnika, kwestarza i pielęgniarza chorych współbraci w infirmerii. Nazywano go “dobrym samarytaninem”. Wspierał biednych i nauczał katechizmu dzieci, które bardzo lgnęły do niego. Budował wszystkich pokorą, pogodą ducha, dobrocią i uczynnością. Szczególnym nabożeństwem pałał do Matki Bożej.
Zmarł 5 marca 1625 r.
Dnia 30 października 1983 r. z okazji Roku Świętego Jubileuszu Odkupienia, papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet Błogosławionych.
Boże, w miłości do Ciebie i braci streściłeś Twoje przykazania, spraw, abyśmy naśladując bł. Jeremiasza poświęcili nasze życie służbie bliźniego i za to zostali nagrodzeni w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.