Bł. Julian z Valle d´Istria, kapłan I Zakonu (+ 1349).
Urodził się w zacnej rodzinie Cesarello w zamku w Valle d´Istria w drugiej połowie XIII wieku. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w pobliskim klasztorze św. Michała Archanioła, położonym na samotnym wzgórzu przed laty zamieszkałym przez Kamedułów i założonym przez samego św. Romualda. Był człowiekiem głębokiej modlitwy i surowej pokuty. Wnet stał się wzorem, przykładem i podziwem dla współbraci i mieszkańców. Po przyjęciu święceń kapłańskich wiódł życie kontemplacyjno-czynne.
O. Julian, podobnie jak św. Franciszek, potrafił przedziwnie pogodzić życie w samotności i działalność apostolską. Głosił Ewangelię, zwalczał herezję, jednał zwaśnionych, gasił niezdrową rywalizację. Życie jego było wzorem pobożności i miłości względem bliźniego. W czasie swych podróży apostolskich zachęcał i zapalał wiernych do miłości względem Chrystusa Eucharystycznego, do Chrystusa Ukrzyżowanego i do Jego Matki Maryi. Spieszył z pomocą duszom czyśćcowym. Jego przepowiadanie na sposób prosty i zrozumiały porywało tłumy. Tajemnica entuzjazmu jego przepowiadania zawarta była w gorącej miłości do Chrystusa, którego imię zawsze było na jego wargach, oraz synowskie nabożeństwo i miłość do Matki Niebieskiej.
Mimo ubóstwa swego klasztoru nigdy nie zamykał swego serca względem biednych i potrzebujących. Jego świętość życia i miłość bliźniego zjednoczyły mu i jego współbraciom życzliwość i serdeczność ze strony wiernych.
Umarł w klasztorze św. Michała Archanioła, który był świadkiem jego świątobliwego życia, w 1349 r. i tam został pogrzebany. Jest przedstawiany z aureolą na głowie oraz z krzyżem w prawej ręce i księgą Ewangelii w lewej ręce.
Św. Pius X dnia 23 lutego 1910 r. zatwierdził jego kult.
Boże, Ty w miłości względem Ciebie i bliźniego zawarłeś Twoje przykazania, spraw, abyśmy naśladując bł. Juliana poświęcili nasze życie służbie bliźniemu: w ten sposób osiągnęli Królestwo niebieskie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.