Bł. Henryk Heath (1599 – 1643), kapłan I Zakonu, męczennik.
Urodził się w 1599 r. w rodzinie protestanckiej w Anglii. Od 1618 r. studiował w Cambridge (Corpus College). 9 października 1622 r. został pastorem protestanckim. Pod wpływem pism św. Roberta Bellarmina (1542 – 1621) został katolikiem. Opuścił Cambridge. W 1623 r. został przyjęty do Kościoła katolickiego przez ks. George´a Muscotta w Londynie. Rok później wstąpił do angielskiej prowincji Braci Mniejszych Rekolektów w Douai. W klasztorze przyjął imię O. Pawła od św. Marii Magdaleny. W 1625 r. złożył profesję zakonną. W zakonie pełnił różne posługi, ale przede wszystkim nauczał w Douai.
Do Anglii udał się w 1643 r. po 20 latach życia pełnego odpowiedzialności, umartwień i modlitwy, pociągnięty przykładem męczeństwa ks. Williama Warda, współbrata zakonnego o. Waltera Colmana i innych. Zaraz po przybyciu do Londynu został aresztowany i oskarżony na podstawie dokumentów znalezionych w nakryciu głowy. Przed sądem oświadczył, że przybył do Anglii po to, by wyrwać dusze z herezji. Sądzony był w Newgate i w Londynie. Podczas śledztwa odrzucił propozycję złożenia przysięgi na dekret z 1606 r. Skazano go dnia 11 kwietnia 1643 r. jako kapłana na podstawie dekretu z 1585 r. Trybunałowi podziękował za honor śmierci za Chrystusa. Umarł z imieniem Jezus na ustach i modlitwą o nawrócenie Anglii, powieszony w Tyburn dnia 17 kwietnia 1643 r. Po śmierci ciało jego zostało poćwiartowane.
Dnia 22 listopada 1987 r. papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet Błogosławionych.
Wszechmogący i miłosierny Boże, bł. Henryk, kapłan i męczennik, głosił prawdziwą wiarę i własną krwią ją przypieczętował, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy tę wiarę wiernie zachowywali i wyznawali całym życiem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.