Św. Willehad z Danii (1482 – 1572), kapłan i męczennik I Zakonu.
Urodził się w Danii w 1482 r. W młodości poświęcił się służbie Pańskiej przywdziewając habit franciszkański, żyjąc regułą św. Franciszka w Zakonie Braci Mniejszych. W XVI w. Bracia Mniejsi mieli 15 klasztorów i wielu braci w Danii. Franciszkanie odważnie bronili wiary katolickiej występując przeciw nauce protestantów. Wielu z nich wycierpiało prześladowanie, uwięzienie, męczeństwo, a wielu brutalnie zostało wypędzonych z ojczyzny. Wielu z nich schroniło się w Norwegii, Szwecji, Finlandii, Laponii.
O. Willehad schronił się w Holandii. Został przyjęty w klasztorze w Gorkum. W tym serafickim azylu czuł się dobrze. Żył skromnie i ubogo. Długo i dużo modlił się, pościł i biczował. Przez wszystkich nazywany był “świętym ojcem pokutnikiem”. Był franciszkaninem i kapłanem pokornego serca, posłusznym, pobożnym, gorliwym i modlącym się. W więzieniu ciągle modlił się na klęczkach. Razem ze współbratem O. Nikazjuszem ciągle trwał na modlitwie. Dla niego więzienie było czymś więcej niż celą więzienną, było świątynią. Mimo, że miał 90 lat Geuzi nie oszczędzali go. Z jego ust ciągle wychodziły słowa: “Deo gratias!”
Zaprowadzono go do Brielle i tam zamęczono. Stało się to 9 lipca 1572 r.
Pius IX kanonizował go 29 czerwca 1867 r.
Boże, przedziwny w świętych swoich, błogosław i rozwesel Twój Kościół we wspomnienie św. Willehada z Danii, który jako kapłan i męczennik Twojego Syna zaświadczył krwią prawdy wiary i potwierdził życiem głoszenie Ewangelii. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.