Bł. Maria Hermina (1876 – 1900) dziewica i męczennica ze Zgromadzenia SS. Franciszkanek Misjonarek Maryi.
Urodziła się 28 kwietnia 1876 r. w Baune (Cote – d´Or) – Francja). W 1894 r. wstąpiła do Zgromadzenia SS. Franciszkanek Misjonarek Maryi w Vanies. Dnia 8 września 1896 r. złożyła śluby zakonne.
Siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi przygotowywały się do wyjazdu na misje do Chin. Założycielka zgromadzenia, Matka Maria od Męki Pańskiej, widziała S. M. Herminę jako idealną przełożoną. Do niej dołączyło się jeszcze 6 współsióstr i w towarzystwie O. biskupa Franciszka Fogolla udała się w daleką podróż do Chin. 4 lipca 1899 r. przybyła do Ta-yuen-fu, gdzie czekało na nią 200 sierot w domu św. Paschalisa. Tu rozpoczyna się cierpliwa praca przy nowej fundacji. W oczekiwaniu na wybudowanie nowego szpitala, do którego siostry zostały poproszone, szły z pomocą medyczną zarówno chrześcijanom jak i poganom. Wnet wybuchło powstanie bokserów. Mimo tego siostry prowadziły sierociniec i przystąpiły do budowy szkoły i klasztoru.
S. M. Hermina (Maria Irma Grivot) był przełożoną domu. Była odważną i energiczną. Gorliwie i chętnie spełniała swe zadania. Czuła nad życiem wewnętrznym i zewnętrznym współsióstr oraz nad wychowaniem sierot. Potrzebującym zawsze spieszyła z pomocą. Miała zwyczaj powtarzać: “Mimo naszych trudności jestem spokojna i ufna. Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi i ostatecznie powierzamy się Bożej Opatrzności. To, co Bóg daje jest najlepsze”.
Gdy o. bp Grzegorz Grassi zaproponował siostrom ucieczkę, odmówiła mówiąc, że po to przybyła do Chin, by przelać krew dla Jezusa. Zginęły wszystkie siostry, śpiewając “Te Deum”. Stało się to 9 lipca 900 r.
Pius XII beatyfikował ją 24 listopada 1946 r.
Wszechmogący i miłosierny Boże, spójrz na lud Twój, który wspomina męczeństwo dziewicy Marii Herminy od Jezusa i jej współsióstr, przez ich ofiarę udziel nam, abyśmy naśladowali ich niezwyciężoną stałość w wierze. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.