Św. Serafin z Montegranaro (1540 – 1604), brat I Zakonu, kapucyn.
Feliks Rampagnano przyszedł na świat w 1540 r. w Montegranaro k/Ankony (Włochy). Ojciec był murarzem, a mama Teodora Giovannuzzi dobrą gospodynią. Feliks miał starszego brata Silenzio, który bardzo mu dokuczał od najmłodszych lat, a jeszcze bardziej jako głowa rodziny po śmierci ojca, oraz dwie siostry. By zarobić na chleb zgodził się być pasterzem, co odpowiadało jego usposobieniu i pragnieniu modlitwy w samotności. W ciszy i samotności, będąc analfabetą, nauczył się czytać z wielkiej księgi przyrody i wznosić swój umysł do Boga.
Mając 18 lat zapukał do klasztoru kapucynów w Tolentino. Po przezwyciężeniu pewnych trudności został przyjęty w charakterze brata zakonnego. Nowicjat odbywał jako brat Serafin w Jesi. Po złożeniu profesji przechodził od klasztoru do klasztoru, bo mimo dobrej woli i wielkim wysiłkom ze swej strony nie potrafił wypełnić zadań i poleceń przełożonych; przez to zyskał tytuł “do niczego”. Przełożeni często napominali go i karcili, a on ze swej strony zawsze okazywał dobroć, pokorę, cierpliwość, posłuszeństwo, ubóstwo i umartwienie. Pełnił posługę furtiana i kwestarza. Bóg wynagradzał mu ludzkie docinki i dokuczania łaską czynienia cudów, które dość często wybawiały go z kłopotliwej sytuacji jako kucharza, ogrodnika i furtiana. Modlił się na różańcu zawsze ściskając w dłoni krzyż.
Na wzór św. Franciszka kochał naturę i przyrodę, które przemawiały do jego serca i wznosiły do Boga. Wiele epizodów z jego życia to jakby żywcem wzięte z “Kwiatów św. Franciszka”.
W 1590 r. br. Serafin został przeniesiony do Ascoli Piceno, gdzie przebywał już do końca swego życia. W życiu okazał się prawdziwym posłańcem “Pokoju i Dobra”. Był wzorem życia franciszkańskiego, miłośnikiem modlitwy, umartwień, wielkim czcicielem Najśw. Sakramentu i Matki Bożej. Boga coraz bardziej miłował poznając Go i rozważając z dwóch tylko ksiąg: krzyż i koronka różańcowa.
Cierpiał długo na anginę. Zmarł 12 października 1604 r. w Ascoli.
Klemens XIII kanonizował go 16 lipca 1767 r.
Boże, Ty ukazałeś nam w życiu św. Serafina, obdarzonego wielorakimi darami Ducha Świętego, wspaniałe świadectwo bogactw Chrystusowych, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wzrastali w Twojej mądrości i wiernie Ci służyli według wskazań Ewangelii. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.