Św. Maria Franciszka od Pięciu Ran Jezusa Chrystusa (1715 – 1791), dziewica III Zakonu.
Urodziła się 25 marca 1715 r. w Neapolu (Włochy) w rodzinie kupieckiej Franciszka Gallo i Barbary Basini. W 7 roku życia przyjęła I Komunię św. Już w dzieciństwie nazywano ją “małą Świętą” – “Santarella”. Mimo przeszkód i oporów ze strony ojca poświęciła się Bogu jako tercjarka franciszkańska pod kierunkiem Braci Mniejszych. Mając 16 lat dnia 8 września 1731 r. przywdziała habit franciszkański, złożyła trzy śluby i zmieniła imię chrzcielne Anna Maria na zakonne Maria Franciszka od Pięciu Ran Jezusa Chrystusa. Pozostała w świecie, ale prawie doskonale zachowywała regułę franciszkańską. Dużo modliła się i rozważała Mękę Pana Jezusa. Dużo pracowała fizycznie, pościła, czuwała w nocy, nosiła włosienicę i biczowała się. Doświadczyła oszczerstw i prześladowań ze strony ludzi.
Kardynał Józef Spinelli, celem wypróbowania jej, poddał ją przez 7 lat pod kierownictwo duchowe proboszcza Mostillo, który wydawało się, że objawiał tendencje jansenistyczne. S. Maria Franciszka żywiła głębokie nabożeństwo do cierpień i męki Chrystusa i Matki Bożej pod wezwaniem “Bożej Pasterki”. Bóg obdarował ją różnymi nadzwyczajnymi charyzmatami: wizje, ekstazy, proroctwa. Z tego powodu było wiele nieporozumień i prześladowań. Poddawana była różnym badaniom. To wszystko znosiła spokojnie, łagodnie i z poddaniem się woli Bożej. Okazywała szczególną miłość chorym i biednym. Była pokorna.
Zmarła 6 października 1791 r. Została pochowana w kościele św. Łucji na Wzgórzu, gdzie jest czczona, obok grobu św. Jana Józefa od Krzyża.
Pius IX kanonizował ją 29 czerwca 1867 r.
Boże, Ty sprawiłeś, że św. Maria Franciszka, dziewica, stała się obrazem Twego ukrzyżowanego Syna, spraw przez jej zasługi i wstawiennictwo, abyśmy na ten sam obraz przemienieni na ziemi, zasłużyli na wspólne z nią uczestnictwo w chwale niebieskiej. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.