Św. Piotr z Narbonne (+1391), kapłan i męczennik I Zakonu.
Piotr urodził się w Narbonne w Prowansji (Francja). Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Przyłączył się w 1368 r. w Umbrii do reformy zapoczątkowanej przez o. Paoluccia Trinci, która pragnęła powrotu zakonu do pierwotnej formy życia. Następnie wyjechał do Ziemi Świętej, gdzie zginął 14 listopada 1391 r.
Dalszy ciąg opisu męczeńskiej śmierci:
“Skoro tylko zgromadzeni tam saraceni usłyszeli słowa wyroku, wszyscy rzucili się na nich z okrzykiem: “Na śmierć z nimi, na śmierć!” I bili ich różnymi przedmiotami tak długo, aż padli na ziemię jak martwi. To działo się około godziny trzeciej. Oni zaś, ze względu na obecność krzyczącego tłumu, pozostali tam aż do północy.
Około północy kadi kazał ich obnażyć, mocno przywiązać do pali i okrutnie biczować. Ciała ich były tak poszarpane, że nie potrafili utrzymać się na nogach. Następnie kazał wtrącić ich do wstrętnego więzienia. Tam osadzono ich na ostre pale, przez co doznawali bez przerwy okrutnej męczarni.”
Dnia 21 czerwca 1970 r. papież Paweł VI kanonizował go.
Wszechmogący, wieczny Boże, z Twoją pomocą św. Piotr, kapłan i męczennik, aż do okrutnej śmierci walczył w obronie wiary, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy z miłości ku Tobie cierpliwie znosili wszystkie przeciwności i ze wszystkich sił dążyli do Ciebie, bo Ty jesteś prawdziwym życiem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.