Bł. Małgorzata z Lorraine (1463 – 1521), wdowa II Zakonu.
Urodziła się w 1463 r. w Vaudémont we Francji. Wychowywała się na dworze króla René z Awinionu na żywotach świętych z “Złotej Legendy”. Od dzieciństwa fascynowało ją życie pustelnicze. W wieku 10 lat, podczas przechadzki, ukryła się w lesie. Po znalezieniu powiedziała, że pragnie poświęcić się życiu pustelniczemu.
W wieku 25 lat szlachetnie urodzona Małgorzata wyszła za mąż za René księcia Alencon. Gdy miała 32 lata zmarł jej mąż. Małgorzata wdowa pozostała z 3 nieletnimi synami. Odtąd poświęca się wychowaniu dzieci. Dopóki jej syn był nieletni, rządziła księstwem tak sprawnie, że pomnożyła jego posiadłości. Kiedy jej synowie ożenili się wstąpiła w szeregi III Zakonu św. Franciszka, a cały majątek podzieliła na 3 części: dla biednych, dla Kościoła i na własne utrzymanie. Następnie usunęła się do Montagne, gdzie poświęciła się opiece nad chorymi i biednymi. W 1513 r. założyła klasztor dla ubogich klarysek w Argenton, do których dołączyła się w 1519 r. Tutaj zmarła 2 lata później 2 listopada 1521 r.
Benedykt XV potwierdził jej kult jako Błogosławionej 20 marca 1921 r.
Boże, Ty w bł. Małgorzacie dałeś Twojemu Kościołowi przykład miłości względem ubogich i oderwania się od dóbr ziemskich, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy także my, w stosunkach z naszymi braćmi, okazywali żywe oblicze Twojej dobroci. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.