Św. Stefan z Cuneo (+1391), kapłan i męczennik I Zakonu.
Stefan urodził się w Cuneo w Piemoncie (Włochy). Należał do prowincji genueńskiej. Przez 8 lat pracował dzielnie i aktywnie na Korsyce. Następnie wyjechał i pracował w Kustodii Ziemi Świętej. Tam poniósł śmierć męczeńską 14 listopada 1391 r.
Ciąg dalszy opisu męczeństwa św. Mikołaja i Towarzyszy:
“Wreszcie na trzeci dzień wyprowadzono ich na plac, na którym zwykle karano zbrodniarzy. W obecności emira, kadiego i niezliczonego tłumu rycerzy z obnażonymi mieczami i przed rozpalonym ogniem zapytano ich jeszcze raz, czy chcą odwołać to wszystko, co powiedzieli i stać się saracenami, aby uniknąć śmierci. Oni na to odpowiedzieli: “Pragniemy jedynie tego, co wam też oznajmiamy, abyście się nawrócili i przyjęli chrzest. Przyjmijcie do wiadomości, że dla Chrystusa i wiary w Niego nie boimy się ani ziemskiego ognia ani doczesnej śmierci.” Kiedy stojący tam tłum saracenów to usłyszał, rzucił się na nich jak szalony ze złości i pociął ich mieczami na kawałki tak, że nie mieli już nawet ludzkiego wyglądu. Potem wrzucono ich pocięte ciała do owego rozpalonego ognia, lecz nie mogły się spalić. Przez cały dzień zgraja ludzi stała tam i patrzyła na to widowisko dorzucając drewna aż do nocy. Następnie rozrzucono popiół, a kości ukryto, aby chrześcijanie ich nie odnaleźli.”
Paweł VI kanonizował go 21 czerwca 1970 r.
Boże, Ty wsławiłeś św. Stefana, kapłana, gorliwością w krzewieniu wiary i chwałą męczeństwa, spraw za jego przykładem i wstawiennictwem, abyśmy zachowując Twoje przykazania zasłużyli na nagrodę życia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.