Wspomnienie wszystkich zmarłych Zakonu Serafickiego
Dzisiaj zakonne rodziny franciszkańskie ofiarują modlitwy i sprawują liturgię w intencji tych zmarłych, którzy na ziemi kształtowali swoje życie według wzoru Serafickiego Ojca Franciszka, a także modlą się za swoich rodziców, krewnych, przyjaciół i dobrodziejów.
Św. Franciszek nakazuje nam modlić się za zmarłych. “Klerycy niech odmawiają oficjum oraz modlą się za żywych i umarłych” (Reguła niezatw. 3,4). A nieco dalej dodaje: “za zmarłych braci niech odmawiają “Z głębokości” (Ps 130) i Ojcze nasz” (tamże 3,7). Bracia zaś nie-klerycy mają odmawiać “za zmarłych siedem “Ojcze nasz” oraz “Wieczny odpoczynek” (tamże 3,10). W Regule zatwierdzonej mówi krótko: “I niech modlą się za zmarłych” (3,4).
Śmierć pozostanie dla człowieka głęboką tajemnicą. Śmierć chrześcijanina nosi rysy śmierci Chrystusa. W Chrystusie “zabłysła dla nas nadzieja chwalebnego zmartwychwstania i choć nas zasmuca nieunikniona konieczność śmierci, znajdziemy pociechę w obietnicy przyszłej nieśmiertelności. Albowiem życie Twoich wiernych, Panie, zmienia się, ale się nie kończy i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie” (1 prefacja o zmarłych).
Życie ziemskie jest przygotowaniem do niebieskiego; jest okresem formacji, walk i pierwszych wyborów. W chwili śmierci człowiek znajdzie się przed Chrystusem i to będzie wybór definitywny i ostateczny. Chrystus wiecznie oczekuje z otwartymi ramionami na człowieka, który zdecydował się na Niego. W miłości Chrystusa znajdzie pełną i nieskończoną radość.
Z św. Franciszkiem śmierć staje się naszą siostrą, która zakończy nasze walki, oderwie od trosk tego świata i przyjmie do życia nowego. Franciszek na łożu śmierci śpiewa: “Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą śmierć cielesną”.
Dla naszych zmarłych zawsze możemy coś uczynić; oni nie są aż tak daleko od nas; oni przynależą do wspólnoty Kościoła. Modlitwa za zmarłych jest już tradycją w Kościele. Sprawowanie Mszy św., zyskiwanie odpustów, odmawianie różańca i różnych koronek, odprawianie Drogi Krzyżowej, jałmużny, dobre uczynki, świecie, kwiaty, wieńce są bardzo skuteczną pomocą dla dusz przebywających jeszcze w czyśćcu. Zmarli nie mogą sobie pomóc, ale pomagają nam.
Boże, chwało wiernych i życie sprawiedliwych, Twój syn nas odkupił przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, zmiłuj się nad zmarłymi naszymi braćmi, siostrami, krewnymi i dobrodziejami, którzy wyznawali wiarę w nasze zmartwychwstanie, i daj im udział w radości życia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.