Bł. Konrad z Offida (1241 – 1306), kapłan I Zakonu.
Konrad urodził się w Offida w prowincji Ascoli Piceno w 1241 r. Mając zaledwie 14 lat przywdział habit franciszkański. Po rozpoczęciu studiów w Ascoli wnet je przerwał, by oddać się posługiwaniu w klasztorze pomimo swoich wzniosłych kwalifikacji intelektualnych. Posłuszeństwo zakonne skierowało go do Forano gdzie aż 10 lat przebywał razem z bł. Piotrem z Treia.
Biografowie opowiadają, że będąc pewnego dnia na modlitwie w lesie wokół małego klasztoru zauważył, że wilk biegnie do niego ścigany przez psy i łowców, pochwycił go w swe ramiona; przemienił go w zwierzę łagodne i przyprowadził do klasztoru, aby go strzegł.
Z racji swego przykładego i budującego życia minister generalny Zakonu o. Hieronim z Ascoli wyznaczył mu górę La Verna. Kilka lat później rozpoczął studia i po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach oddał się posłudze głoszenia Słowa Bożego. W 1294 r. otrzymał od papieża św. Celestyna V pozwolenie, by przez pewien okres czasu mógł przebywać razem z eremitami celestynami. W tym czasie utrzymywał listowny kontakt ze słynnym o. Piotrem Janem Olivi, reformatorem franciszkańskim podejrzanym o błędy heretyckie zawarte w jego pismach, a dotyczące kwestii ubóstwa ewangelicznego. Gdy Bonifacy VIII zniósł kongregację celestynów o. Konrad powrócił do franciszkanów.
W ubóstwie, na modlitwie, w pokucie i w apostolstwie upływało jego życie. Mówi się, że żyjąc życiem zakonnym przez ponad 50 lat nosił tylko jeden habit i nigdy nie używał sandałów. Był wielkim mówcą; głosił słowo Boże w wielkich miastach i maleńkich osiedlach. Wielu jego słuchaczy nawracało się i zmieniało swe życie na lepsze.
Zmarł 12 grudnia 1306 r. W 1320 r. ciało jego zostało przeniesione do kościoła św. Franciszka w Perugii.
Papież Pius VII dnia 21 kwietnia 1817 r. zatwierdził formularz brewiarzowy i mszalny na cześć bł. o. Konrada z Offida.
Boże, Ty natchnąłeś kapłana bł. Konrada, aby udał się na miejsce odosobnienia, by służył Ci wzniosłym przykładem życia chrześcijańskiego i posłałeś go do Twojego ludu jako nauczyciela przebaczenia i pojednania, spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem przezwyciężali nasze egoizmy i miłowali Cię ponad wszystko. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.