Bł. Maria Aniela Astorch (1592 – 1665), kapucynka.
Przyszła na świat 1 września 1592 r. w Barcelonie w Hiszpanii. W wieku 5 lat umarli jej rodzice. Mając zaledwie 11 lat wstąpiła do SS. kapucynek w Barcelonie, aby być bliżej swej siostry również kapucynki. 8 września 1609 r. złożyła śluby zakonne. W 1614 r. uczestniczy w zakładaniu nowego domu zakonnego w Saragossie. Tam też pełniła posługę mistrzyni nowicjatu przez 9 lat oraz była odpowiedzialna za młode siostry – profeski. Przeszła okres wewnętrznego oczyszczenia, u kresu którego otrzymała dar głębokiego rozumienia Pisma św. W 1626 r. została wybrana przeoryszą.
W 1645 r. ponownie bierze udział w zakładaniu klasztoru w Murcia, gdzie była przeoryszą i mistrzynią nowicjatu przez 16 lat. W Murcia pełniła uczynki miłosierdzia podczas zarazy w 1648 r. i wielkiej powodzi w 1651 r. Powódź zniszczyła kościół i znaczną część klasztoru. Była inteligentna; znała dobrze łacinę. Była apostołką świętości. Potrafiła prowadzić i formować współsiostry; zwoływała kapituły domowe i prowadziła dialogi osobiste. Żyła głęboką kontemplacją Boga. Źródłem jej życia wewnętrznego była liturgia, a zwłaszcza liturgia godzin. Nazywano ją mistyczką brewiarza. Pod nazwą Monte de piedad prowadziła krucjatę modlitw, w których prośby za dusze w czyśćcu łączyła z nabożeństwem do Najśw. Serca Pana Jezusa. Pozostawiła liczne pisma.
Jej pobożność skoncentrowana była na tajemnicach Chrystusa. Przez kilka lat czuła się pociągniętą do uczestnictwa w różnych fazach Męki Pańskiej, a w szczególny sposób w biczowaniu, przeżywając w sobie boleści Zbawiciela. 21 października 1626 r., po długim duchowym przygotowaniu, przypieczętowała swój pakt miłości z Chrystusem przez mistyczne z Nim zaślubiny. S. Maria Aniela powtarzała: “moją zasadą jest milczeć, cierpieć i dźwigać ciężar kierowania wspólnotą franciszkańską klarysek. Uznaję się za niegodną być wśród służebnic bożych”. Żyła i nauczała zgodnie z duchowością biblijną, liturgiczną i franciszkańską.
Pod koniec życia nie kontaktowała się już z otoczeniem, ale zachowała jasność umysłu. Przed samą śmiercią odzyskała mowę i zaintonowawszy Pangue lingua wpadła w ekstazę.
Zmarła 2 grudnia 1665 r.
Papież Jan Paweł II dnia 23 maja 1982 r. zaliczył ją w poczet Błogosławionych z okazji 800-lecia urodzin św. Franciszka z Asyżu.
Boże, najwyższe dobro dziewic, Ty udzieliłeś bł. Marii Anieli, dziewicy, niewypowiedzianych darów Twojej poufnej zażyłości, udziel także nam, którzy wspominamy jej narodziny dla nieba, daru kontemplacji Ciebie w czystości ducha oraz służenia Ci gorącą miłością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.