Obraz autorstwa Freepik
Potrzebujemy modlitwy, potrzebujemy wsparcia duchowego, łączności z Bogiem.
Obecność Boża towarzyszy szczeremu poszukiwaniu, jakie podejmują osoby i grupy, aby znaleźć oparcie i sens dla swego życia. On żyje pośród obywateli, krzewiąc solidarność, braterstwo, pragnienie dobra, prawdy i sprawiedliwości. Tej obecności nie powinno się tworzyć, lecz odkrywać ją, odsłaniać. Bóg nie ukrywa się przed tymi, którzy Go szukają szczerym sercem, chociaż czynią to po omacku, w sposób niewyraźny i rozproszony. […] W życiu codziennym obywatele bardzo często walczą, by przeżyć, i w tej walce kryje się głęboki sens egzystencji, powiązany zwykle z głębokim sensem religijnym. Powinniśmy kontemplować go, aby dojść do dialogu podobnego do tego, jaki Pan przeprowadził z Samarytanką przy studni, gdzie starała się ugasić pragnienie (por. J 4, 7-26).
Nowe kultury rodzą się nadal na ogromnych obszarach ludzkości, gdzie chrześcijanin nie jest już promotorem lub twórcą sensu, natomiast otrzymuje od nich inne języki, symbole, przesłania i wzorce, ofiarujące nowe orientacje życia, często sprzeczne z Ewangelią Jezusa. […] Dzisiaj przemiany tych wielkich obszarów i kultura, jaką wyrażają, stanowią uprzywilejowane miejsce dla nowej ewangelizacji. Wymaga to wyobrażenia sobie nowych przestrzeni modlitwy i komunii z nowymi cechami charakterystycznymi, bardziej pociągającymi i znaczącymi dla ludności miejskiej. Środowiskom wiejskim z racji wpływu środków masowego przekazu nie są obce te kulturowe przemiany, dokonujące także znaczących zmian w ich sposobie życia. (Papież Franciszek „Evangelii Gaudium” 71-73).
Ziemia Święta to jest też przestrzeń, całkiem realna, rzeczywista przestrzeń na planecie Ziemia, przestrzeń, która stała się święta dlatego, bo tutaj Bóg zrealizował swój zbawczy plan. Więcej, jest to nie tylko przestrzeń geograficzna jest to również „przestrzeń” historyczna, zatem jest to czas, w którym Bóg wkroczył w historię ludzką. Geograficzne miejsca i miasta Jerozolima, Nazaret, Betlejem tu realizuje Bór zbawienie. Odwieczny Syn Boży stał się Człowiekiem i według św Pawła: zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego (Ef 3,11-12). Ten „śmiały przystęp” to również przestrzeń modlitwy. Zauważmy, ile modlitwy było obecnej w trakcie realizowania się zbawienia.