fot. jcomp na Freepik
Odpust zupełny – jest to darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych za grzechy odpuszczone co do winy w sakramencie pokuty. Kto uzyska odpust zupełny dla siebie, uniknie kar czyśćcowych. Kto uzyska odpust zupełny za zmarłych, ratuje dusze z czyśćca.
Odpust cząstkowy – jest to częściowe darowanie człowiekowi przez Boga kar doczesnych.
Pismo Święte mówi nam, że grzechy pociągają za sobą kary. Kary natomiast gładzone są przez cierpienie, trudy życia czy też przez śmierć (por. Rdz 3,16-19; Rz 2,9). Chrześcijanin popełniający grzech otrzymuje w sakramencie pokuty odpuszczenie winy, natomiast pozostaje jeszcze tzw. kara doczesna. Darowanie kary doczesnej określa się terminem odpust, którego uzyskanie zakłada szczerą wewnętrzną przemianę oraz wypełnienie przepisanych uczynków.
Odpust jest cząstkowy lub zupełny, w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części lub całości. Każdy wierzący może uzyskiwać odpust cząstkowy lub zupełny tylko za siebie lub za osobę zmarłą, ale za nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić warunki, które są potrzebne do zyskania odpustu. Odpust zupełny można uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia, natomiast odpusty cząstkowe można uzyskiwać w ciągu jednego dnia wielokrotnie.
Do uzyskania odpustu zupełnego wymagane są trzy warunki:
- Spowiedź
- Komunia św.
- Modlitwa w intencjach Papieża
Chodzi tu o intencję, jaką Ojciec Św. wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby Papieża.
Wystarczy odmówić Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo
W dniach 1-8 listopada można także pozyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod wyżej wymienionymi warunkami. W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy.
W każdy piątek Wielkiego Postu można uzyskać odpust zupełny za pobożne odmówienie po Komunii św. modlitwy „Oto ja, o dobry Jezu”; w pozostałe dni można uzyskać odpust cząstkowy.
* Za odprawienie Drogi Krzyżowej można uzyskać odpust codziennie.
Warunki:
a) odprawić ją trzeba przy prawnie erygowanej Drodze Krzyżowej;
b) trzeba rozmyślać nad Męką Pana Jezusa; nie koniecznie na temat poszczególnych stacji;
c) trzeba przechodzić od jednej stacji do drugiej. Jeżeli odprawia się publicznie i trudno wszystkim przechodzić od stacji do stacji, to wystarczy, że od stacji do stacji przechodzi przewodniczący. Nie ma obowiązku powstawania i klękania przy każdej stacji. Kto dla słusznej przeszkody, np.: choroby, zamknięcia kościoła, podróży – nie może odprawić Drogi Krzyżowej, to zyska odpust zupełny, jeżeli przynajmniej przez pół godziny odda się pobożnemu czytaniu lub rozważaniu Męki Pańskiej.